Life Lately...

Ja wat ga ik hier nu vertellen? We gaan allemaal op onze manier om met de situatie die zich nu afspeelt. Makkelijk is het niet, ik heb al veel slapeloze nachten gehad en angstige gedachten. Maar ik wil ook de positieve kant ervan inzien. Je leert iemand zoveel beter kennen op momenten als deze. Ik heb veel telefoontjes gehad en zelf gedaan de laatste weken. Het is niet hetzelfde, maar toch doet dat deugd. Ik merk dat ik dichter naar mijn mama toegroei en ik leer mezelf ineens een pak beter kennen. Misschien had ik dat wel nodig. En ondanks ik van mezelf al weet dat ik veel met iemand inzit, komt deze kant nu dubbel en dik naar boven. Ook de onderlinge steun online, ik ben social media zo dankbaar op dit moment want je voelt je minder alleen. 

Ik gun mezelf de rust al iets meer, want ik wou in het begin vooral zoveel mogelijk bezig zijn. Mijn hele woning is al bijna van top tot teen onder handen genomen. Klusjes die je meestal uitstelt, wel daar is nu tijd voor en die wil je ook gewoon doen om niet al teveel te kunnen nadenken. 

Net voor de lockdown had ik besloten om terug te gaan lopen. Ik ben al sinds januari spierversterkende oefeningen aan het doen zodat mijn rug dit zou aankunnen. Mijn workouts doe ik minstens 4x per week (waar blijft die sixpack?) en ik ga 3x per week lopen om zo mijn schema vol te houden. Ik heb daar nu tijd voor, anders ging het waarschijnlijk minder vlot. Mentaal heb ik dit ook heel hard nodig. Ik kijk dus raar maar waar best wel uit wanneer ik kan mijn loopschoenen kan aantrekken. Even in de ochtend verstand op nul en genieten van het mooie weer en de natuur. Ik heb het geluk dat ik dicht bij een natuurgebied woon. En buiten de verwachtingen om gaat het GOED. De gedachte dat ik over enkele weken al 30 min. aan een stuk moet lopen vind ik best eng, maar ik geloof wel dat het goed komt. Ik heb geen doel, ik ben al blij dat ik zover sta als nu. Net zoals mijn voeding. Half januari ergens maakte ik de klik. Ik voelde me totaal niet meer goed in mijn vel. Wanneer ik foto's van tien jaar geleden zag besefte ik plots dat ik er toen eigenlijk wel goed uitzag, terwijl ik me altijd 'dik' heb gevonden. Dat is iets van het verleden wat me nooit zal loslaten. En ondanks ik weet dat ik geen overgewicht heb toch wil ik mezelf terug goed voelen. Als hoogsensitief persoon is gezonde voeding eigenlijk best wel belangrijk. Ik voel dat meteen, suikers geven me een slecht gevoel dus ik probeer dat echt te bannen. Ook al gun ik mij in het weekend wel iets lekkers, toch bekoop ik het de dag nadien vaak. Ik mag er zeker niet in overdrijven, iets wat ik voordien vaak deed. Gewoon af en toe genieten van iets lekkers. Maar van gezonde voeding kan ik ook enorm genieten. Ik probeer nu allerlei recepten uit. Vooral quinoa salades vind ik heerlijk, maar mijn gezonde snacks zijn ook aanraders. Ze bevatten misschien nog wel veel calorieën, maar niet die geraffineerde suikers. En ik kan niet zonder snacks, liefst bij de koffie. Je eet daar ook niet veel van en je hebt niet de drang om alles in één keer op te eten. 

Dus het gaat best ok met mij. Ik leef ondertussen verder in leggings en sweaters (comfy ftw!) en ondanks ik net een traan heb gelaten bij het zien van mijn nichtjes op video blijf ik positief dat alles wel goed komt. 

♥